Quantcast
Channel: Julius V.E. Dreyfsandt zu Schlamm : Gedichten 1c
Browsing latest articles
Browse All 40 View Live

een woord (1)

een woordal vaak een teveelvermoordtkwetsbare momentenhet grijpt mijsoms naar de keelhet gevoel sterftdan al in de lenteeen woordvleesgeword

View Article



ik, de man

ik verhaal u van de manschouw zijn diepste wezen,als dat al kan:naar binnengaanofwel mijn zieldoor eigen ogen lezenin mijn aardben ik ziende

View Article

uitzien naar de horizon

een man van een enkel woordstaart u aanbeschermt zichachter stiltewil niet dat uhem hoorthij wacht geduldigop die ene vraagwaarvan hetantwo

View Article

hijgende vlucht

als stilte overgaat in doelloos zwijgenen dagen zich vanlicht naarschaduw naar nachtaan elkander rijgendan sterven bladerenaan de huidbevrie

View Article

als de lans valt

een lansdoorsteekt mijn hoofdborstbuikzo alles,het verwondthet splijtmij, mijn wereld;een vaste aardehet pint mijin de weke grondde stormsch

View Article


het koningsdrama

een zooneen zoonis mijn zoonhij is in mijnog niet gestorvenvecht nog immerlaat niet loswat hij heeft verworvenkrampachtigbewaar ik zijn beel

View Article

één levenstraan

slechts één traanontsprongen uit een kale rotsvan dode steenverraadt mijn bestaangepolijstdoor scherpe hoekenzoekt hij zijn weg naar buitenw

View Article

voorheen

ik schuureen vingerover de grove steenkan niets zeggenjij bent weer koudals voorheen

View Article


beminnen

ik beminjouwzinnenstrelende flankenzij wiegen als bedeesde golvenmet ruisende klankenik blaas mijn strelinglangs wuivende harenin stotende z

View Article


tevergeefs

mijn ogen sluiten en zien in het donkerhelder mijn schaduwgekromd passerenachter betraande ruitenmijn stem stoktde keel verengtals ik mijn h

View Article

verlichting

ik schenk mezelf iets, door het jou te geven,zachte woorden van satijnals eeuwige momenten van evenzij komen uit overdadig nietsde eigen pij

View Article

zachte woordenwind

mijn glimlachvoedt verdorde wortelswelke langhet licht moestenontberenik vroeg me afkomt er nog zichtop leven uit droge grondals het slechts

View Article

hemelse orgelpijpen

achter het klavierzing ik mijn poëziede vingers schrijvenongerijmde strofenlangzaam, vaak kortmaar immer omin mijn ritme te blijvenik bespee

View Article


het schaduwrijk

ik schep deze lettersin deschaduwvan mijn handhet lichtspreidt zichrond schokkendecontourenvan linker naarrechterkantals vreemdefigurenverov

View Article

een broze brug

ik bouw een brugover een vluchtig dalondersteund doorbroos gesteente een verbinding scheppend tussen deze en gene walmistig is nog de overzi

View Article


een dagdroom

ik loop door mijn parknog zo heiig vroegdroom nog verdervan mijn nachtelijke arkmet ontluisterende prachten zachte gitaarmuziekwaar ieder mi

View Article

missen

missen is vorm gevenaan verloren kwaliteitin het duister tast men oude beelden afwaaraan men lijdtwaar het levenvaak eerderhet onbewuste sta

View Article


zielsgebaar

het overkwam mij dacht ik zomaar of was het dat ik het hoopte: een wijselijk zielsgebaar momenten je kent ze wel waarop leven

View Article

de onzichtbare overkant

toen de zon zich verschool in mijn hand en het gezicht werdbedekt door bladeren voelde ik mij overmand door vreugde die stroomde do

View Article

Article 0

.

View Article
Browsing latest articles
Browse All 40 View Live




Latest Images