een woord (1)
een woordal vaak een teveelvermoordtkwetsbare momentenhet grijpt mijsoms naar de keelhet gevoel sterftdan al in de lenteeen woordvleesgeword
View Articleik, de man
ik verhaal u van de manschouw zijn diepste wezen,als dat al kan:naar binnengaanofwel mijn zieldoor eigen ogen lezenin mijn aardben ik ziende
View Articleuitzien naar de horizon
een man van een enkel woordstaart u aanbeschermt zichachter stiltewil niet dat uhem hoorthij wacht geduldigop die ene vraagwaarvan hetantwo
View Articlehijgende vlucht
als stilte overgaat in doelloos zwijgenen dagen zich vanlicht naarschaduw naar nachtaan elkander rijgendan sterven bladerenaan de huidbevrie
View Articleals de lans valt
een lansdoorsteekt mijn hoofdborstbuikzo alles,het verwondthet splijtmij, mijn wereld;een vaste aardehet pint mijin de weke grondde stormsch
View Articlehet koningsdrama
een zooneen zoonis mijn zoonhij is in mijnog niet gestorvenvecht nog immerlaat niet loswat hij heeft verworvenkrampachtigbewaar ik zijn beel
View Articleéén levenstraan
slechts één traanontsprongen uit een kale rotsvan dode steenverraadt mijn bestaangepolijstdoor scherpe hoekenzoekt hij zijn weg naar buitenw
View Articlevoorheen
ik schuureen vingerover de grove steenkan niets zeggenjij bent weer koudals voorheen
View Articlebeminnen
ik beminjouwzinnenstrelende flankenzij wiegen als bedeesde golvenmet ruisende klankenik blaas mijn strelinglangs wuivende harenin stotende z
View Articletevergeefs
mijn ogen sluiten en zien in het donkerhelder mijn schaduwgekromd passerenachter betraande ruitenmijn stem stoktde keel verengtals ik mijn h
View Articleverlichting
ik schenk mezelf iets, door het jou te geven,zachte woorden van satijnals eeuwige momenten van evenzij komen uit overdadig nietsde eigen pij
View Articlezachte woordenwind
mijn glimlachvoedt verdorde wortelswelke langhet licht moestenontberenik vroeg me afkomt er nog zichtop leven uit droge grondals het slechts
View Articlehemelse orgelpijpen
achter het klavierzing ik mijn poëziede vingers schrijvenongerijmde strofenlangzaam, vaak kortmaar immer omin mijn ritme te blijvenik bespee
View Articlehet schaduwrijk
ik schep deze lettersin deschaduwvan mijn handhet lichtspreidt zichrond schokkendecontourenvan linker naarrechterkantals vreemdefigurenverov
View Articleeen broze brug
ik bouw een brugover een vluchtig dalondersteund doorbroos gesteente een verbinding scheppend tussen deze en gene walmistig is nog de overzi
View Articleeen dagdroom
ik loop door mijn parknog zo heiig vroegdroom nog verdervan mijn nachtelijke arkmet ontluisterende prachten zachte gitaarmuziekwaar ieder mi
View Articlemissen
missen is vorm gevenaan verloren kwaliteitin het duister tast men oude beelden afwaaraan men lijdtwaar het levenvaak eerderhet onbewuste sta
View Articlezielsgebaar
het overkwam mij dacht ik zomaar of was het dat ik het hoopte: een wijselijk zielsgebaar momenten je kent ze wel waarop leven
View Articlede onzichtbare overkant
toen de zon zich verschool in mijn hand en het gezicht werdbedekt door bladeren voelde ik mij overmand door vreugde die stroomde do
View Article
More Pages to Explore .....